Vleeskippen: het leven zoals het is

Geconfronteerd met het ernstige dierenleed die de industriële kippenkweek met zich meebrengt, vraagt GAIA alle supermarktketens en horecazaken te stoppen met het verkopen van kippenvlees dat wordt gekweekt op een dieronvriendelijke manier en over te schakelen naar alternatieven met (meer) respect voor de dieren. GAIA roept tegelijkertijd de consument op om te kiezen voor de iets duurdere kippenvleesproducten met een betrouwbaar kwaliteitslabel of om over te schakelen naar vegetarische alternatieven.

Enkele statistieken

In 2017 werden in België 300.501.659 kippen gekweekt. 252.771.689 van die kippen zijn afkomstig uit Vlaanderen en Brussel, 47.729.970 uit Wallonië. Ter vergelijking: in 2014 werden in de Europese Unie 7.002.647.000 kippen gekweekt voor hun vlees, wereldwijd was dat 44.774.000.000.

Vlaanderen is goed voor 87% van de Belgische kippenproductie met 511 landbouwbedrijven die meer dan 100 dieren tellen. Gemiddeld houdt één boerderij 50.850 dieren, terwijl dat in 2013 ‘slechts’ 37.500 kippen waren of 15 tot 23 kippen per m2. De biologische productie vertegenwoordigt slechts 0,1%. In Wallonië - die 13% van de Belgische kippenproductie vertegenwoordigt – werken 80 van de 271 landbouwbedrijven biologisch (6%), 20 werken dan weer met het zogenaamde ‘Qualité différenciée’. Een Waals vleeskippenbedrijf telt gemiddeld 16.916 kippen.

In de afgelopen 60 jaar is de groeisnelheid van vleeskuikens met 400% toegenomen (van 25g tot 100g per dag). Om hun zeer snelle groei te garanderen, volgen de dieren bovendien een specifiek dieet, rijk aan eiwitten.

Dat de kuikens zo snel moeten groeien, heeft natuurlijk nadelige effecten op hun welzijn en gezondheid. Botafwijkingen komen zeer vaak voor. Hun poten kunnen het extra zware gewicht van hun lichaam niet langer dragen. Veel kuikens lijden aan pijnlijke pootaandoeningen. Er wordt geschat dat 47% van de kippen in Vlaanderen kreupel loopt (141 miljoen kippen per jaar). Daarnaast veroorzaakt de versnelde groei van de kippen ook hartproblemen, buikzucht (vocht opgehoopt rond de organen) en het plotse doodsyndroom (kippen die plots doodvallen). Geschat wordt dat wereldwijd 0,34% tot 5% (tussen de 1 en de 15 miljoen kippen jaarlijks) van de gekweekte kippen lijdt onder buikzucht.

Met 15 à 23 kippen per vierkante meter (één kip op één A4’tje) wordt bewegen steeds moeilijker en pijnlijker waardoor hun levenskwaliteit steeds achteruit gaat. Toegang krijgen tot water en voedsel wordt bijzonder moeilijk.

Die ammoniakdampen zijn ook een bron van ademhalingsproblemen wat de levensomstandigheden van de kippen opnieuw verslechtert.

Meer nog: deze gruwelijke situatie is zelfs volledig legaal want de gemiddelde percentages van zieke, misvormde en dode dieren is een vooraf gekende statistiek… .

Hun lijden is niet meer dan een economische factor die zelfs wettelijk bepaald werd: het percentage dode dieren in de pluimveehouderij mag niet hoger liggen dan 3,46%. Dat komt neer op ongeveer 1.800 dode kippen op een gemiddelde van 50.000 per bedrijf of bijna 10.400.000 kippen op jaarbasis in heel België.

Belplume

90% van de Belgische kippenkwekers is aangesloten bij Belplume, een non-profitorganisatie die als doel heeft de consumptie van kippenvlees te bevorderen en het ‘goede’ imago van de sector te ondersteunen. Een van de vier krachtlijnen van het lastenboek van Belplume is ‘De zorg voor de gezondheid en het welzijn van de dieren’, een krachtlijn die absoluut niets voorstelt. Belplume is gecreëerd door de kippensector zelf en hecht enkel belang aan economische rentabiliteit. Belplume houdt het grootschalige dierenleed dan ook in stand.