Ben Weyts geslaagd met onderscheiding: 14/20

Het Rondetafelproject Dierproeven waaraan GAIA deelnam, liet diverse stakeholders toe projecten ter vermindering van dierproeven voor te stellen. De minister maakte ook geld vrij voor wetenschappelijk onderzoek pro proefdiervrije alternatieven zoals Replace. 

De minister verliest punten wegens enkele opvallende  tekortkomingen in de Codex. Sommige maatregelen, zoals het verbod op kuikendoden, hangen af van de beslissing van de volgende Vlaamse regering aan wie het toebehoort een datum van inwerkingtreding te bepalen. Daarnaast is er geen verbod op de pijnlijke castratie van biggen (niet eens een uitfasering) en is GAIA teleurgesteld over de uitzondering voor Boudewijn Seapark op het verbod op het houden van walvisachtigen in gevangenschap. De bepaling terzake vermeldt een invoer- en kweekverbod maar slechts in schijn. Het Brugse dolfinarium mag maximaal zes dolfijnen houden. De uitzondering vervalt indien het dolfinarium tegen 2027 geen buitenbassin realiseert en indien een betere bestemming voor de dolfijnen mogelijk is. Een eerste evaluatie van de situatie is voorzien voor 2037, een onredelijk lange termijn. 

Ben Weyts verloor ook punten wegens de het afgezwakte verbod op dierenmarkten (wekelijkse dierenmarkten mogen nog 8x /jaar georganiseerd worden) en omwille van de wettelijke normen ter bescherming van kalkoenen voor de vleesproductie die de Vlaamse regering aannam op initiatief van Ben Weyts, maar die het dierenleed in de Vlaamse intensieve kweek van kalkoenen bestendigen. 

Aan het begin van zijn ambtstermijn maakte minister Bernard Clerfayt (DéFI) goede beleidsintenties bekend. Maar de Brusselse minister van Dierenwelzijn Clerfayt is er niet in geslaagd om wat zijn paradepaardje moest worden, de Brusselse codex Dierenwelzijn, door het Brusselse parlement te doen stemmen. Het moet gezegd dat Defi’s coalitiepartner in de regering, de Parti Socialiste (klik hier voor meer informatie), er met allerlei maneuvers alles aan heeft gedaan om het wetboek Dierenwelzijn niet ter stemming voor te leggen aan het parlement. De PS vreesde dat een meerderheid van parlementsleden een amendement om onverdoofd slachten ook in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest te verbieden, zou aannemen. 

Het onvermogen van minister Clerfayt om de Brusselse codex Dierenwelzijn wet te doen worden, weegt dan ook zwaar door in het eindrapport van Minister Clerfayt. De minister sloot zich aan bij de twee andere gewesten en bood steun aan enkele projecten die moeten leiden tot minder proefdiergebruik. Net als zijn Vlaamse en Waalse collega adviseerde hij pro dieren in de Grondwet.

Waals minister van Dierenwelzijn Tellier (Ecolo) boekte vooruitgang voor huisdieren (hondenhandel enkel nog via kweek op eigen bodem, niet met ingevoerde pups, wetgeving kweek hondenrassen met erfelijke aandoeningen (de zogenaamde hypertypes), concrete voorwaarden voor de invoering van het wettelijk verplichte (virtuele) vergunning om dieren te mogen houden. De wettelijke normen ter bescherming van kalkoenen voor de vleesproductie zijn beduidend strenger dan de Vlaamse en maken in tegenstelling tot de Vlaamse regelgeving wel degelijk een verschil.

Céline Tellier weigerde een vergunning voor een intensieve zalmkwekerij voor 300.000 zalmen/jaar maar deed het werk maar half wat het verbod op kuikendoden betreft. Ze voerde een verbod in op het verhakselen van ééndagshaantjes maar liet vergassen toe. Ze liet na thuisslachtingen (die vooral gedurende het Islamitische offerfeest veel dierenleed teweegbrengen) ondubbelzinnig te verbieden en proefdieren bleven bij gebrek aan doeltreffende maatregelen nagenoeg in de kou staan. Van haar oorspronkelijke intentie om doeltreffende maatregelen te nemen kwam onder zware druk van de dierproevenlobby niks in huis.